پیشگیری از تولد کودک بیش فعال – زمان تولد :
اهمیت این دوره کوتاه ( تولد ) بسیار زیاد است ؛ در این چند دقیقه ، بدن تغییرات زیادی را متحمل می شود ؛ (مثلا سیستم گردش خون کاملا برعکس می شود ؛ دریچه های جنینی قلب بسته می شود ، ریه های بسته با فشار هوا باز می شوند ، دمای بدن به مقدار زیادی کاهش می یابد ) و در نتیجه این فعل وانفعالات، بدن نوزاد کاملا ضربه پذیر و حساس می شود وهر عامل خارجی خصوصا کمبود اکسیژن ، می تواند تاثیرات مهمی بر زندگی آینده کودک بر جا گذارد؛هر عاملی که سبب هایپوکسی ( کمبود اکسیژن ) نوزاد شود با صدمه به بافت مغز می تواند این اختلال را ایجاد کند ؛این مشکلات شامل مواردی مثل جفت سرراهی ، اکلامپسی (مسمومیت حاملگی ) ، زایمان زودرس ، پارگی زود رس کیسه آب و…می باشد . گذشته از این ، تمام مواردی که می تواند به زایمان زود رس و تولد نوزاد کم وزن منجر شود بالقوه استعداد بروز بیش فعالی را بالا می برد.
طبیعتا بهترین راه پیشگیری برای این موارد ، جلوگیری از تولد نوزاد کم وزن و اداره مناسب جریان زایمان و سوق دادن مادران به انجام زایمان طبیعی به جای سزارین می باشد .در جریان سزارین احتمال صدمات مغزی و هایپوکسی مغزی بیشتر است وتحقیقاتی هم انجام شده است که شیوع بیشتر این عارضه را در کودکان حاصل از سزارین نشان داده است (گرچه این تحقیقات اعتبارکافی برای تعمیم ندارد ).
بد نیست بدانیم که تعداد زایمان سزارین در ایران ۳۰۰ درصد بیشتر از نرم جهانی است. ( جالب است که ایرانیها به دو عمل زیبایی بینی و سزارین علاقه خاص دارند وبیشتر شکایتهای پزشکی هم در همین دو زمینه است ! )
من شخصا به این نکته اعتقاد دارم که هر جا مجرای طبیعی یک جریان را ترک کنیم و به یک مسیر جایگزین وارد شویم باید منتظر بروز مشکلات خاصی هم باشیم !
پس عاقلانه است که برای پیشگیری از این عارضه در حین تولد :
– انجام زایمان طبیعی را به سزارین ترجیح دهیم ؛
– از زایمان زودرس پیشگیری کنیم
-مراقبتهای بارداری را جدی بگیریم
– زایمان در شرایط استاندارد و در حضور پرسنل مسلط به مراحل احیای نوزاد انجام شود
